Kazım SAĞLAM

(10 AÄŸustos 2018, Cuma)

Milli Türk Talebe BirliÄŸi; “Namık Kemal, Ziya Gökalp” anma toplantısı düzenlemiÅŸ, toplantıya davet edilen Abdülhak Hamit ve Sami PaÅŸazade Sezai hastalıkları dolayısıyla katılamamışlar. Birer mektup yollamışlar bu mektuplar salonda okunmuÅŸ. Abdülhak Hamid’in mektubu şöyledir;

“Hamit Bey'in mektubu "Edebiyatta benim son üstadım Kemal’dir” cümleleriyle baÅŸlıyor ve:

"Ondan evvel Recai Zade Ekrem’i ve daha evvel de Åžinasi’yi zikredebilirim. Kemal’in şöhret-i kalemiyesine muttali olduÄŸum zaman on altı yaşında idim. O, yirmi sekiz yaşında idi. O. Ä°stanbul’dan Avrupa’ya firar ediyordu, ben Tahran'dan Ä°stanbul’a avdet ediyordum. Bu tarihten birçok seneler geçtikten sonra Recai Zadenin himmetiyle aramızda muhabere açılmıştı.

(4 AÄŸustos 2018, Cumartesi)

Milletlerin, ülkelerin karşı karşıya kaldığı sıkıntılar, çok fazla değişmiyor. Bize çok farklı ve ilintisiz, alakasız gibi görünen problemler; asılla ilgili değil, dünyanın durumalışı ile ilgili, dönemsel farklılıklardır. Yoksa işin özü değişmiyor. Tarih sizi bir yere konumlandırmış, bir coğrafyaya yerleşmişsiniz kader gereği, oranın problemlerini zamanın ruhuna uygun olumlu veya olumsuz yaşıyorsunuz.

Türkiye diye bir coÄŸrafyada yaşıyor olmak bu topraklarda yaÅŸayanların hayatlarına etki ediyor. Devletin gücüne göre bazen lehimize bazen aleyhimize oluyor. 1933 yılında Millî Türk Talebe BirliÄŸinin çıkardığı “BÄ°RLÄ°K” gazetesi, o günkü problemlerin bir kısmını dile getirmiÅŸ, ben de size aktararak bir kıyas yapmanızı istedim. O gün ile bugün arasındaki baÄŸlantıyı kendiniz kurunuz. Yazı üzerinden benim nerede durduÄŸumu sakın anlamaya kalkışmayın. O gün ile bugün arasında baÄŸlantıyı kuramayanlar, bu yazıyı okumasın.

(24 Temmuz 2018, Salı)

Çok namdar, hatır sahibi ve güçlü bir ağa varmış. Bu ağanın da sadık ve becerikli bir çobanı varmış.

Ağanın namı ve çobanın sadakati çevreye yayılmış, herkes örnek olarak gösterirmiş, ağanının sürüleri her sene çoğalırmış, çoban çevreyi çok iyi bildiğinden hayvanları iyi otlatır, kışın da iyi bakarmış. Bu yüzden ağanın hayvanlarının sütü diğer köylüye göre daha çok olurmuş, hayvanları da daha semiz ve bakımlıymış.

Sürünün içinde belli başlı hayvanlar varmış ve onları tüm halk tanırmış. En meşhur kırmızı koç (kimine göre sürüler deve olduğu için kırmızı bir deve) birgün ortalıkta görünmez olmuş, yani kaybolmuş.